Miejskie Przedszkole Publiczne nr 4
w Bolesławcu

                   

                       59-700 Bolesławiec

        ul. Sądowa 9

                         Tel: (75) 612 13 06 

mpp4@boleslawiec.eu

Ustawienia

Wyszukiwarka

TO WARTO PRZECZYTAĆ - Mowa wyznacznik rozwoju dziecka. Przykłady ćwiczeń

Mowa  jest jednym z wyznaczników rozwoju dziecka.

 Często rodzice zastanawiają się, czy to, jak się ich dziecko posługuje językiem (rozumianym jako zasób słów i praktyczna znajomość gramatyki) jest zgodne z normą.

 Ważną kwestię stanowi zasób słownika biernego i czynnego

– przez słownik bierny rozumiemy zasób słów, jaki dziecko rozumie,

 słownik czynny – zasób słów, jakie stosuje jako nadawca, czyli ich aktywnie używa. Naukowcy wyznaczyli pewien średni zasób słownika czynnego dziecka w różnym wieku, czyli spróbowali określić iloma słowami dziecko się czynie posługuje (słownik bierny, czyli liczba słów, jakie dziecko rozumie jest znacznie obszerniejszy). Zanim porównamy zasób słownika czynnego naszego dziecka z normą pamiętajmy, że każde dziecko rozwija się w swoim tempie i niewielkie odstępstwa od podanych danych nie powinny niepokoić.

 

Dziecko roczne-ma w słowniku czynnym 3 słowa,

 dziecko 2-letnie 300 słów,

3-letnie- 1000 słów,

5-letnie  2000 słów,

7-letnie- 4000 słów, a

14-letnie ok. 9000 słów (na podstawie pracy Andrzeja Jurkowskiego, Ontogeneza mowy i myślenia).

 

 Przykłady ćwiczeń rozwijających słownik czynny i bierny:

  • - rozwijanie mowy poprzez nazywanie i wskazywanie przedmiotów i nazw na obrazkach, w otoczeniu,
  • - opowiadanie historyjek obrazkowych,
  • - opowiadanie ilustracji, przeczytanego tekstu,
  • - udzielanie odpowiedzi na pytania,
  • - gry i zabawy ortofoniczne,
  • - ćwiczenia w czytaniu i pisaniu. ćwiczenia w zakresie koordynacji wzrokowo – słuchowo – ruchowej :
  • - dobieranie par obrazków (identycznych) na materiale tematycznym (materiał tematyczny przedstawia przedmioty znane dziecku z otoczenia),
  • - dobieranie par obrazków (identycznych) na materiale tematycznym (materiał tematyczny prezentowany jest w formie figur i wzorów geometrycznych),
  • - identyfikowanie kolorów,
  • - wyszukiwanie w rzędzie obrazków jednego różniącego się szczegółem,
  • - wyszukiwanie wśród zestawu obrazków identycznego z pokazanym przez dorosłego,
  • - odnajdywanie w pomieszczeniu desygnatu wskazanego na obrazku,
  • - składanie z części (od dwóch do ośmiu) obrazka (tematycznego potem atematycznego) rozcinanego w obecności dziecka,
  • - dopasowanie połówek do obrazków tematycznych, potem atematycznych,
  • - uzupełnianie części twarzy prezentowanej na planszy,
  • - układanie postaci ludzkiej z części,
  • - dokładanie elementów (np. zwierzęta i ich głowy),
  • - dopasowanie obrazków do konturów ich cieni,
  • - układanie wzorów tematycznych (domek, pajacyk itp.) z figur geometrycznych,
  • - układanie wzorów atematycznych z figur geometrycznych,
  • - układanie białych, czarnych, biało-czarnych (cztery rodzaje) kwadratów w ramce według zamieszczonego wzoru przedstawionego na oddzielnych kartach, - układanie wzorów w liniach (cztery linie imitujące linie w zeszycie) umieszczonych na paskach,
  • - ćwiczenia na materiale literowo wyrazowym: · wyodrębnianie charakterystycznych elementów mylonych liter różnicowanie par liter, np.: (b-d, m-n, a-o), różnicowanie konfiguracji sylabowych, np.: (bo-do, ba-da, itp.), · różnicowanie sylaby otwartej z zamkniętą,
  • - rozpoznawanie głosów zwierząt,
  • - różnicowanie dźwięków instrumentów,
  • - rozpoznawanie dźwięków wydawanych przez różne przedmioty,
  • - powtarzanie rytmu wystukiwanego ołówkiem na stoliku pod kontrolą wzroku, następnie bez kontroli wzroku.
  • - wspólne recytowanie wierszyków (terapeuta czyta jeden wers, dziecko powtarza),
  • - dzielenie wyrazów na głoski, litery i sylaby,
  • - różnicowanie dźwięków mowy przez powtarzanie głosek, określanie ich położenia w wyrazie, - różnicowania głosek opozycyjnych. Należy przygotować dwa jednakowe pojemniczki, na każdym z nich widnieje zapis graficzny głoski, której różnicowanie dziecko będzie ćwiczyć, np.: š-s, ž-z, č-c, ʒ-ʒ. Dziecku podaje się po jednym obrazku, głośno i wyraźnie wymawiając nazwy przedmiotów umieszczonych na ilustracjach. Zadaniem dziecka jest prawidłowe, umieszczenie karteczek z rysunkami w pudełkach. Przy kłopotach z różnicowaniem głosek, należy dziecku dostarczyć dodatkowych informacji, zwracając uwagę na to, jak zachowują się narządy mowy: Kiedy mówię szynka-wargo robią ryjek, kiedy mówię sanki-buzia się uśmiecha itp.
  • - różnicowanie głosek opozycyjnych bez korzystania z ilustracji. Zadaniem dziecka jest zaznaczanie w odpowiednich tabelkach, jaką głoskę usłyszało,
  • - zabawa w słowa: wymyślanie wyrazów na określoną głoskę, szukanie do nich rymu,
  • - zabawy słowne
  • - wykonywanie umownego ruchu na hasło dźwiękowe,